นิวคลีโอไทด์ ประกอบด้วย คืออะไร

นิวคลีโอไทด์ (Nucleotide) เป็นหนึ่งในองค์ประกอบพื้นฐานของกรดนิวคลีอิก (Nucleic Acid) ซึ่งเป็นชนิดหนึ่งของพอลิเมอร์ (Polymer) ที่สร้างจากหน่วยส่วนของนิวคลีโอไทด์ นิวคลีโอไทด์ประกอบด้วยสามองค์ประกอบหลัก ได้แก่ ฟอสเฟต (Phosphate) กับเบส (Base) และโรท (Ribose) หรือเดออ๊กซีโรท (Deoxyribose) กับหลุมเคร่ง (Ribose) ในกรดนิวคลีอิกจะมีฟอสเฟตและพันธุกรรมด้วยเช่นกัน ทำให้กรดนิวคลีอิกเป็นกรดนิวคลีอิกสุดท้าย ซึ่งกรดนิวคลีอิกมีสองชนิดคือ กรดนิวคลีคนอท (DNA) และกรดนิวคลีเอสิต (RNA)

สำหรับส่วนของฟอสเฟต ฟอสเฟตเป็นกลุ่มฟอสเฟตที่เชื่อมต่อกับโรทผ่านทางการเชื่อมต่อชนิดเฮลิกอนท์ (Phosphodiester Bond) ค่า pH ของฟอสเฟตเป็นเต็มที่ทุกค่า และเป็นผลลัพธ์ที่ไปเก็บพลังงานผลิตมาจากการย่อยโมเลกุล อีกทั้งยังเป็นกระบวนการการสร้างองค์ประกอบและเป็นพลังแห่งการสร้างโมเเลกุลอย่างรวดเร็ว การเชื่อมกันของฟอสเฟตจะทำให้ในกรณีของโรท สามารถขยายหรือยุบเหลือแต่สั้นลงได้ขึ้นอยู่กับว่ามีกรดจุลภาค และอดีตอท

ส่วนของเบส มีบทบาทสำคัญในกระบวนการสร้างโปรตีนและการเกิดเป็นโรค โดยเบสจะขยายตัวได้จากฐาน (Base) มีหลายชนิด เช่น ธาซีน (Thymine) ซึ่งจะพบใน DNA เซียโตซีน (Cytosine) ซึ่งจะพบใน DNA และ RNA แอดีซีน (Adenine) ซึ่งจะพบใน DNA และ RNA กับกวานีน (Guanine) ซึ่งจะพบใน DNA และ RNA

นิวคลีโอไทด์มีบทบาทสำคัญในพลังงานของเซลล์ รวมถึงการเกิดเป็นโรคต่างๆ เช่น มะเร็ง โรคกระเพาะ เบาหวาน เป็นต้น นิวคลีโอไทด์ยังเกี่ยวข้องกับกระบวนการสร้างโปรตีน การถ่ายทอดสารสนเทศทางพันธุกรรม และการควบคุมการทำงานของเซลล์โดยรวม